Als Dolmans Landscaping Group hebben we ruim 200 mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst. Dat vraagt van ons extra begeleiding en aansturing, maar levert ons als bedrijf ook veel op. Gemotiveerde medewerkers die boven zichzelf uitstijgen en meer opleveren dan waar ze in eerste instantie voor ingeschat werden.

Ik begeef me regelmatig onder de medewerkers en ik word enorm blij van alle waardering die ze uitspreken voor hun werk en ons bedrijf. Mensen zijn vooral blij met de kans die ze is geboden en de ontwikkeling die ze doormaken. Het gaat om mensen die vaak thuis geen uitgebreid sociaal netwerk hebben en in sommige gevallen zelfs in een isolement zitten. Door ze de kans te geven weer onderdeel te worden van de maatschappij bloeien ze op.

Veel nieuwe mensen komen binnen met een lage loonwaardebepaling. Dat geeft aan hoe productief iemand wordt ingeschat. Met de juiste begeleiding en teamsamenstelling stijgen ze hier al snel boven uit. Dat is winst voor de ondernemer én winst voor de medewerker. Bovendien is er op langere termijn winst voor de maatschappij omdat de gemeente geld bespaart op uitkeringen.

Waarom is sociaal ondernemen dan toch nog niet vanzelfsprekend voor bedrijven en overheden? Je ziet in de praktijk dat bij het wegzetten van opdrachten geld en tijd leidende principes zijn. Vaak wordt er wel een procentuele verplichting meegegeven voor inzet van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, maar worden de randvoorwaarden die daarvoor nodig zijn niet ingevuld. Sociaal ondernemen is – in tegenstelling tot wat veel mensen denken – niet goedkoper maar minimaal even duur of zelfs duurder. Zo’n medewerker heeft misschien wel een lager loon, maar zijn productie ligt ook lager. Daarnaast is er een goede begeleiding nodig.

Voor bedrijven die volledig inzetten op sociaal ondernemen, zoals Dolmans Landscaping Group, is dit best een lastige situatie als het gaat om het meedingen naar een opdracht. De financiële winst van sociaal ondernemen komt vooral ten goede aan de gemeente doordat iemand uit de ‘kaartenbak’ gaat. Ondanks dit voordeel merken we dat gemeenten vaak nog niet inzetten op sociaal ondernemen en bij het wegzetten van opdrachten gaan voor de laagste prijs. Dat komt doordat de ruimtelijke en sociale budgetten los van elkaar staan. Het heeft als gevolg dat er vaak tijdelijk onvoldoende werk is en mensen die we aan het werk hadden weer terug in de uitkering gaan. Het kost extra energie om dan weer opnieuw aan de slag te gaan.  Hier is dus nog behoorlijk winst te behalen voor de gemeenten met name op het gebied van ontschotten.

Ik ben enthousiast over sociaal ondernemen, vanwege meerdere redenen. De winst  zit op het vlak van persoonlijke ontwikkeling en meedoen in de maatschappij, zeer gemotiveerde medewerkers voor het bedrijf en financiële winst voor de gemeente. Dat is een win-win-win-situatie en een dikke meerwaarde voor je bedrijf!

Grow Green Together

Een belangrijke onderdeel bij aanbestedingen is het sociaal inkopen. Veel organisaties passen wel Social Return (SROI) toe in de aanbestedingen. Helaas kijken aanbestedende diensten nog weinig naar een andere manier om maatschappelijk verantwoord aan te besteden. Namelijk het uitzetten van een voorbehouden opdracht (Aanbestedingswet artikel 2.82). Hiervoor bestaat het PSO 30+ certificaat, zoveel mogelijk mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt duurzaam aan het werk krijgen én houden.